پيام

اينکه وقتي يک گره افتدبه کارم،لطف حق.. بازسازد آن گره را سخت و محکم،شاکرم// شاکرم برهرچه در تقدير و اقبال من است.. برغم و شادي به هر تقدير ،درهم شاکرم// روزگارتان بي غم و بختتان شاد و دلتان شاکر باد

دوستان....(الحمدلله )....بفرماييد که ذکري زيبا و خوشاينداست

به نام او كه حمد تنها شاسته اوست . عزيز . در لطف قلم شما شك وشبهه اي نيست امّا گاهي آدم محجوب مي ماند كه در لباس حمد دارد ناشكري مي كند ( دقت شود ) . اگر معشوق رنجي را ( كه يقيناً لطف بوده و ما آن را رنج ديده ايم ) نثار كند ؛ و عاشق با گفتن آن رنج بگويد شاكرم ، اين شكر نيست ! ... اين صبر است . و صبر نگهداري نفس عند المكروه است ! شكر زماني است كه آن را خوب ببيني .

در ضمن آنچه به ديگران داده شده لطف نيست اگرچه آن را گنج ببيني ! ... چشمها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد . از حد متوسطها بايد بالاتر آمد

عزيز ناکجا آبادي ام....آباد باشي....آموخته ام که بد نبينم و شاکرم بردرگاهش که تاامروز چنين بوده ام(برغم رنج ها) ...با اين حال اگر دل نازکتان را رنجشي حاصل آمده به بزرگي ببخشاييد که بزرگان را جز اين نشايد.شاد باشي گلم

وفاکنيم ملامت کشيم و خوش باشيم...که در طريقت ما کافريست رنجيدن

من و شما به هم شبيهيم ! ... من از ناكجا آباد . شما از كجا آباد ! ( روستا ) ... ما نيز در طريقت مان كافريست رنجيدن ! ... من چرا بايد برنجم ؟! ... شما كه نسبت به من كاري نكرده ايد . من خواستم با توجه دادنتان به ايدئولوژي شعرتان آنچه از بزرگاني مثل امام راحل ( در شرح چهل حديث ) آموخته ام را به عنوان شاگردي پس بدهم ! ... مويد باشيد و كامروا

متشکرم عزيز

در ضمن : اينكه صاحب خانه هستيد ... كنج جهنّم دنيا يا آْخرت ؟!

الحمد لله . سلام بر آواي روستاي عزيز . شعر زيبايي بود . از اينكه شكر خدا را دست مايه شعر كرده ايد خيلي خوب و جالب بود . من هم به استقبال شعرتان مي روم شعري بسازم تا تأييدي باشد بر نظرتان . يا حق

اين هم آن شعر « پیام+ » الآن نوشتم !

جناب استاد ارجمند...سپاس که عنايات ويژه تان سهم حقير است...اين بسيار جاي شکر دارد...داشتن دوستاني چون شما

جناب ناکجاآباد عزيز...آنگونه که دنياماست،عقبايمان نيز...(عقيده و نظر شخصي ام)...اينجا که مستاجرم....افسوس که بواسطه ي بارگناهانم،جهنمي ام...البته به عفو الهي نيز اميددارم