پيام

هر يکي در جستجوي تربتي/ بر لب هر يک کلامي، صحبتي/ قلبها پر شکوه از بيداد بود/ آشناي قبر ها سجاد(ع) بود / رهبر زينب(س) امام راستين/ حجت حق بود زين العابدين(ع)/ با کلامش عمه را مغموم کرد/ تا که قبر يار را معلوم کرد/ آمده همراه دخت بوتراب/ بر سر آن قبر کلثوم و رباب/ زخمهاي اين سفر سر باز کرد/ هر کسي درد دلي آغاز کرد/ زينب ازم‍‍ژگان خود ياقوت سفت/ داستان اين سفر را باز گفت/

گفت اي سالار زينب السلام / ماه شام تارزينب السلام / بر تو پيغام سفر آورد ام/ از فتوحاتم خبر آورده ام/ کرد با من اين مسير عشق طي/ راس تو منزل به منزل روي ني / معجرم نيلي شد و مويم سپيد / از غم دوري تو قدم خميد/ گر که دست رحمت و صبرت نبود/ زينبت در راه کوفه مرده بود / ظلم دشمن تا که بي اندازه شد/ ماجراهاي سقيفه تازه شد/ ريسمان بر گردن سجاد بود/ غربت بابا مرا در ياد بود/

ديدي از ني دست خواهر بسته بود؟/ گوييا دستان حيدر بسته بود / ياسها را جوهر نيلي زدند / مادرم را گوييا سيلي زدند / ازشماتت کردن دشمن مپرس / از سه ساله دخترت از من مپرس/ شد سرت يک نيمه شب مهمان او/ با وصالت بر لب آمد جان او/ مرد در ويرانه و من زنده ام/ بي رقيه(س) آمدم شرمنده ام/ بارها از دوريت جان باختم/ بين مقتل من تو را در يافتم/ گر تو اي لب تشنه برداري سرت/ حال نشناسي دگر اين خواهرت....