پيام‌هاي ارسالي
+
در دنيا اگر خودت را مهمان حساب كني وحق تعالي را ميزبان! همه غصه ها مي رودچون هزارغصه به دل ميزبان است كه دل ميهمان از يكي از آنها خبر نداردهزار غم به دل صاحبخانه است كه يكي به دل مهمان راه ندارد
http://tabehesht.parsiblog.com
+
اين روزها در برخي از محافل ديني به نقل از مرجع عاليقدر حضرت آيت الله العظمي بهجت، (دامت برکاته) گفته مي شود که ايشان در قبال سوالي مبني بر بشارتهايي درباره ظهور فرموده اند که ظهور نزديک است؛ آنقدر نزديک که حتي افراد سالخورده نيز مي توانند به درک واقعه ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالي فرجه) اميدوار باشند. (اين نقل قول را از زبان آيت الله ناصري از اينجا دريافت کنيد).
+
در هياهوي زندگي و ازدحام مردم و کثرت اشتغالات و گرفتاريهاي کاري و روزانه ، صدايي هرچند ضعيف به گوش مي رسد که از عمق وجودمان بر مي آيد ، تا ما را به خود آورد ، تا ما کمي آنطرف تر از امروز را هم نگاه کنيم و اين قدر در کار و شعار و گزارش و مطبوعات و خط و جناح و ميز و مهر و امضاء غرق نشويم .
وقتي کسي « مسئول » مي شود به دو معني است يکي اينکه پست و مقامي بدست مي آورد و به رياست و وزارت و وکالت و معاونت و مديريتي مي رسد ، معناي ديگرش آنست که نسبت به بعضي امور و عملکردهايش مورد بازخواست و « سئوال » قرار مي گيرد و « مسئول » است .
و ... اين معني اغلب فراموش مي شود و مسئولان گاهي در پيچ و خم اشتغالات روزمره از ياد مي برند که اگر بر مردم رئيس و بالادست اند ، در پيشگاه خدا بنده اند و فرودست . اگر فرمان مي دهند ، خودشان هم تحت فرمان خدايند ، اگر بازخواست مي کنند ، خود نيز مورد بازخواست پروردگارند ...
+
در دستانم دو جعبه دارم که خدا به من داده است. او گفت:غصه هايت را درون جعبه سياه بگذار و شادي هايت را درون جعبه طلايي.به حرف خدا گوش کردم.شادي ها و غصه هايم را درون جعبه ها گذاشتم. جعبه طلايي روز به روز سنگين تر مي شد و جعبه سياه روز به روز سبک تر.
از روي کنجکاوي جعبه سياه را باز کردم تا علت را دريابم.ديدم که ته جعبه سوراخ است و غصه هايم از آن بيرون مي ريزد.سوراخ جعبه را به خدا نشان دادم و گفتم:در شگفتم که غصه هاي من کجا هستند؟خدا با لبخندي دلنشين گفت:اي بنده من!همه آنها نزد من? اينجا هستند.
پرسيدم پروردگارا!چرا اين جعبه ها را به من دادي؟چرا ته جعبه سياه سوراخ بود ؟گفت:اي بنده من!جعبه طلايي را به تو دادم تا نعمت هاي خود را بشماري و جعبه سياه را براي اينکه غم هايت را دور بريزي...
+
من نمي دانم چطور امور خود را اصلاح مي كنيد، اما اين را بدانيد كه جاي خلوت تر از آنجا كه با صانع خود هستيد، نمي يابيد...
