پيام

سوته دلان
91/1/16

+ شايد خيلي مهم نيست وقتي مي بيني يک نفر از روي پل خودش رو پرتاب ميکنه توي آب … يا يا شايد آدمي که با سرعت به وسط خيابان ميدود و به يکباره مي ايستد . شايد ديگر مهم نباشد که سرنوشت آدم ها چيست … يا حتي ديگر از جنازه کنار خيابان افتاده هم متاثر نمي شويم . روزگاري انسانهايي را مي شناختم که شيفته کمک کردن بودند . انسان هايي که نمي رفتند ,

* آناهيتا* 95/2/3

اگر ديگران نمي رفتند . نمي گفتند , ديگران نمي گفتند . نمي خواستند , اگر ديگران نمي خواستند و يا حتي نمي خوابيدند اگر ديگران خواب نبودند . اما امروز آدم هايي را مي شناسم که مي روند که ديگران نروند , مي گوييند که ديگران نگويند , مي خواهند که ديگران نخواهند و حتي مي خوابند که ديگران را فراموش کنند . حال به اين فکر مي کنم که در آينده چه دسته از آدم ها را خواهم شناخت …

كله ي اين آقاهه زير ميزه؟!