پيام

زهرا روحاني
89/5/10

+ چه روزهايي بود هميشه وقت مناجات با پرستوها به چشمهاي شقابق نگاه ميكردم و مشقهاي شبم را به عشق ديدن فردا تمام ميكردم هنوز يادم هست ميان حوض قشنگي كه رنگ دريا داشت هميشه ماهي بود چه خوب بود اگر يك بار به كودكي به همان روزهاي خوب راهي بود

كوثرانه 89/7/14

واييييييييييييي.يادش بخير

يادش به خير

ياد مداد قرمزامون به خير كه انقد خوش رنگ بودن و دستامون قرمز ميكردن...

آخ يادش بخير...........................

جان ؟ كي بود گفت شقايق؟

آفرين ساقي منم مداد قرمزامُ دوس داشتم ... هيچوقتم تموم نميشدن

تو نميشدن؟!؟!

اصلاح شد:

تموم كه ميشدن! ولي خيلي دقت ميكردم تو استفاده شون..

اي بابا! حاج آقا شكسته نفسي نفرماييد!

ولي برا من هيچوقت تموم نميشدن

پس استفاده نميكردي!!!

نه چون اولي تموم نشده دومي رو ميخريدم برا همين هيچكدومشون هيچوقت تمام نميشدن

پس همه رو داري الان؟؟! من يه سري مداد رنگي دارم..هنوز مونده!

من دفترامُ تا دو سال پيش داشتم ...

نه خواهر مگه داداشم گذاشت سالم بمونن تا همين اواخر همه رو خراب كرد منم مداد رنگيهامُ داشتم هم يه بسته كامل هم كوچيكاشُ ... ولي كيفِ مهدكودكم الان جلو چشممِ

مهد كودك؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! چن سالته؟!؟!؟!

مخي رو ميشناسي؟‏مدله اون جواب ميدي!!

ما پير شديم ننه: خب كيفمُ هنوز دارم

مخ خان روميگي؟: نه هم دوره اونا نيستم:

برای مشاهده پیام های بیشتر لطفا وارد شوید