پيام‌هاي اتاق

تشخيص اينکه سوژه ي شما در نقطه ي فوکوس قرار دارد يا نه با خود شماست. اگر شما در اين زمينه دقت نکنيد و سوژه خارج از نقطه ي فوکوس باشد ممکن است عکس شما تار شود. که دو عامل اصلي اين پيشامد، فوکوس اشتباه دوربين بر روي پس زمينه يا جلو زمينه و يا حرکت کردن دوربين هنگام فشار دادن دکمه شاتر است.

دو نوع فوکوس داريم: فوکوس اتوماتيک يا خودکار ، فوکوس دستي

*فوکوس خودکار* براي افرادي که عکاسي را به صورت حرفه اي بلد نيستند، يا مواقعي که سرعت در عکاسي اهميت دارد، و يا مواقعي که سوژه در حال حرکت است، براي تنظيم فاصله ي لنز و سوژه بطور خودکار کاربرد مفيدي دارد.

*فوکوس دستي* در جايي به کار مي رود که به دليل نور يا کنتراست کم، دوربين نمي تواند فوکوس خودکار داشته باشد. در اين حالت، عکاس خود بايد تنظيمات فاصله و فوکوس دوربين را به صورت دستي انجام دهد.

به عنوان مثال وقتي مي خواهيد از يک حيوان در باغ وحش پشت ميله هاي قفس عکس بگيريد؛ دوربين شما احتمالا به جاي حيوان، روي ميله هاي جلوي حيوان فوکوس ميکند. که در اين حالت شما خودتان بايد به صورت دستي فوکوس دوربين را تنظيم کنيد.

*در دوربين‌هايي که داراي فوکوس دستي هستند در چنين مواردي از فوکوس دستي استفاده نماييد:* 1. يک لنز زوم روي دوربيني با سيستم فوکوس فعال داريد و جسم شما بيش از 7-8 متر فاصله دارد. 2. دوربيني با سيستم فوکوس غير فعال داريد و جسم مورد نظر داراي حزئيات کمي است و يا جزئياتي ندارد، همانند يک پيراهن سفيد کامل. 3. سوژه شما داراي نور کافي نيست يا خيلي درخشان است و بيشتر از 7-8 متر فاصله دارد.

4. در حال عکاسي ماکرو هستيد که عمق ميدان شما بسيار باريک است و دوربين دقيقا در محل مورد نظر شما فوکوس نمي‌کند. 5. ساير مواردي که فکر مي‌کنيد سيستم فوکوس خودکار دوربين، قادر به فوکوس مورد نظر شما نيست.