فرستنده :
مهدي رمضاني متين
چهارشنبه 92/3/8
ديشب به سرم باز هواي دگر افتاد
در خواب مرا سوي خراسان گذر افتاد
چشمم به ضريح شه والا گهر افتاد
اين شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد
با آل علي هر که در افتاد ور افتاد
اين قبر غريب الغربا خسرو توس است
اين قبر مغيث الضعفا شمس شموس است
خاک در او مرجع ارواح و نفوس است
بايد ز ره صدق بر اين خاک در افتاد
با آل علي هر که در افتاد ور افتاد
اولاد علي شافع يوم عرصاتند
داراي مقامات رفيع الدرجاتند
در روز قيامت همه اسباب نجاتند
اي واي بر آن کس که به اين دوده در افتاد
با آل علي هر که در افتاد ور افتاد
هر کس که به اين سلسله ي پاک جفا کرد
بد کرد، نفهميده غلط کرد،خطا کرد
ديدي که يزيد از ستم و کينه چها کرد
آخر به درک رفت، به روحش شرر افتاد
با آل علي هر که در افتاد ور افتاد
کام و دهن از نام علي يافت حلاوت
گل در چمن از نام علي يافت طراوت
هر کس که به اين سلسله بنمود عداوت
در روز جزا جايگهش در سقر افتاد
با آل علي هر که در افتاد ور افتاد