سلام.....به وب منم سربزن گلم...بوووووووووس براتودوست عزيز

سلام زهرا جان.خوبي؟كمك خواستي ميتوني رو من حساب كني.....

اي فلک از ستمت پايه ي ايمان بشک ظلم منصور لعين ، پشت مسلمان بشکست

اهرمن آتش کين زد به در خانه ي دين که ازاين غم،دل آن فخر سليمان بشکست

آتش کين به در خانه ي آن شاه زدند عرش حق را شررش پايه وارکان بشکست

رفت در آتش سوزان جفا همچو خليل که از آن واقعه ، جان ودل اخوان بشکست

گفت : من پور خليلم به ميان آتش ناگهان قدرت آن آتش سوزان بشکست

گاه تبعيد شد وگاه بدي حبس نظر من چه گويم که دل عالم امکان بشکست

بهر قتل شه دين ، تيغ کشيدي منصور زآن ستم بين که دل ختم رسولان بشکست

سر برهنه بسوي قصر جفا برد ورا بن ربيعش ، که زکين محور ايمان بشکست

پسر فاطمه راپاي پياده بردي از پي مرکب و ، دل زآن شه دوران بشکست

عاقبت زهر جفا ريخت بکامش ، منصور که ازاين بار ستم ، گنبد دوران بشکست

پسرش موسي جعفر شدي از کينه يتيم شيعه را رحلت وي منزلت وجان بشکست

نه همين پشت فلک از غم وي گشت کمان قلم((آهي )) گوينده ي ديوان بشکست*

*-صص 202-204 جلد دوم ديوان آهي-اثر طبع علي آهي -انتشارات خزر-تهران- 1348 شمسي