درمصيبت حضرت زهراي اطهر (س)
ارسال شده توسط محمد ------- در 20/1/92:: 4:27 عصر
فلک داني چه ظلمي از تو برزهراي اطهر شد چه بيدادي زتو بر فاطمه بعد از پيمبر شد



مگر آن گفته هاي شاه خاتم رفته از گوشت که بعد ازرحلت او فاطمه از غم مکدر شد

بگفت احمد مکرر فاطمه بضعه مني چرانسبت به او پس ظلمها زامت مکررشد

همان زهرا که احمد زاحترامش گفت با امت دريده نامه ي ارثش زخصم شوم کافر شد

نخشکيده هنوز از آب غسل شاه خاتم کفن که نار ظلم در باب سرايش شعله آور شد

دل بشکسته اش اورا نبود بس در غم بابش که پهلويش شکسته آن چنان از ضربت در شد

نبود بس سينه اش را ناله هاي جانگداز غم که آزرده زميخ در زاعداي ستمگر شد

نبود بس تيرگي روز در چشمش زهجر باب که نيلي آنچناناز سيلي آن رخسار انور شد

زضرب تازيانه دشمن دين بازويش راخست مصيبت ديده اي را تسليت آنسان مقرر شد

چرا حبل جفا بر گردن حبل المتين بستند چرزا مغلوب دست روبه دون ،شير داور شد

قضا بر بست دست شير حق را ورنه در آندم کجاروبه ، رها از دست ضرغام غضنفر شد

ز لطف مرتضي و آل پاک اوست کاندر طوس بدوران مرثيه خواني ، مدامي شغل (آذر) شد .

اثر طبع آذر خراساني -به نقل از جلد اول ديوان آذر -صص-55-56 -چا پ سوم -1348 شمسي انتشارات طوس

mha3131 گيرنده : مدير تاريخ ارسال : ۱۳۹۰/۱۲/۱۱ صبابگوي زما بندگان به شاه زمانه کهاي سر آمد خوبان دهر ومير يگاگانه گذشت عمر گرانمايه در هواي وصالت شب فراق محبان شها سر آمده يا نه زعمر بهره نبرديم بي فروغ جمالت بغير ناله ي جانسوز صبح و آه شبانه گهي زهجر تو گه در رثاي شاه شهيدان دل فسرده چو مرغ سحر بود به ترانه فغان وآه از آن دم که شاه شد سوي لشکر براي اصغر بي شير بهر آب روانه که اي گروه بحق پشت کرده گرچه زعدوان به نزدتان سخن حق بود فسون وفسانه کنون بسوي صغيرم نظر کنيد که شايد به کودکيش بسوزد دل يکي زميانه هنوزداشت بلب بهر شير خواره تمنا که تير حرمله حلق ورا نمود نشانه گرفت خون را فشاند شه به سوي عرش نثار درگه محبوب کرد وضبط خزانه هر آنکه نصرت حق کرد (صالحي ) بيقين دان که هست در صف ياران شهريار زمانه ---اثر طبع صالحي نيشابوري -به نقل از ص 36 کتاب سرودهاي امام مهدي - انتشارات قلم -قم -گردآورنده : حسين حقجو