پيامهاي اتاق
+
22*- منظور از عالم صغير چيست؟*
باد صبا
96/5/17
سفينة الزهراء
*بعضى عالم را به دو گونه تقسيم كرده اند : عالم كبير و عالم صغير ، و منظورشان از عالم صغير وجود يك انسان است ، چرا كه وجود يك انسان خود به تنهائى مجموعهاى است از نيروهاى مختلفى كه حاكم بر اين عالم بزرگ مىباشد ، و در حقيقت انسان نمونه بردارى از همه جهان است .*
سفينة الزهراء
*آنچه سبب مىشود كه مخصوصا ما روى مفهوم وسيع عالم تكيه كنيم آن است كه بعد از جمله الحمد لله آمده در اين جمله همه حمد و ستايش را مخصوص خدا مي شمريم ، سپس رب العالمين را به منزله دليلى بر آن ذكر مى كنيم ، مى گوئيم : همه ستايش ها مخصوص او است چرا كه هر كمالى و هر نعمتى و هر موهبتى كه در جهان وجود دارد مالك و صاحب و پروردگارش او مى باشد.*
باد صبا
حضرت علي عليه السلام مي فرمايند:اتزعم انک جرم صغير فيک انطوي العالم الاکبرتو مي پنداري که جسم صغيري هستي، در حالي که در تو کل جهان نهان است.
سفينة الزهراء
./
+
*19* کلمه رب به چه معناست؟
سفينة الزهراء
92/3/16
اما كلمه رب در اصل به معنى مالك و صاحب چيزى است كه به تربيت و اصلاح آن مىپردازد و كلمه ربيبه كه به دختر همسر انسان گفته مىشود از همين جا گرفته شده است ، زيرا او هر چند از شوهر ديگرى است ولى زير نظر پدر خواندهاش پرورش مىيابد
اين كلمه بطور مطلق تنها به خدا گفته مىشود ، و اگر به غير خدا اطلاق گردد حتما به صورت اضافه است مثلا مىگوئيم رب الدار ( صاحب خانه ) رب السفينة ( صاحب كشتى )
+
*21* آيا معناي کلمه عالمين در قرآن اختلافي با معناي عرفي آن دارد؟
سفينة الزهراء
92/3/16
ولى اگر موارد استعمال عالمين را در قرآن در نظر بگيريم خواهيم ديد كه هر چند كلمه عالمين در بسيارى از آيات قرآن به معنى انسانها آمده است ولى در پارهاى از موارد معنى وسيعترى دارد ، و انسانها و موجودات ديگر جهان را در بر مىگيرد ،
مانند فلله الحمد رب السموات و رب الارض رب العالمين : ستايش مخصوص خدا است كه مالك و پروردگار آسمانها و زمين ، مالك و پروردگار جهانيان است ( جاثيه آيه 36)
+
25- *ذکر الرحمن الرحيم بعد از مالک يوم الدين تداعي کننده چه موضوعي است؟*
*آذرخش*
92/7/19
*بنابر اين آوردن رحمان و رحيم بعد از رب العالمين اشاره به اين نكته است كه ما در عين قدرت نسبت به بندگان خويش ، با مهربانى و لطف رفتار مىكنيم اين بنده نوازى و لطف خدا ، بندگان را شيفته او مى سازد : كه با يك دنيا علاقه بگويند الرحمن الرحيم.*
+
24*- صفات رحمن و رحيم چند باز در نماز بيان مي شوند و چه درسي به انسان ها مي دهند؟*
شوق وصال...
92/5/20
*اين دو صفت كه از مهمترين اوصاف الهى است در نمازهاى روزانه ما حد اقل 30 بار تكرار مىشوند ( دو مرتبه در سوره حمد و يك مرتبه در سورهاى بعد از آن مىخوانيم ) و به اين ترتيب 60 مرتبه خدا را به صفت رحمتش مىستائيم.*
*اين در حقيقت درسى است براى همه انسانها كه خود را در زندگى بيش از هر چيز به اين اخلاق الهى متخلق كنند ، بعلاوه اشارهاى است به اين واقعيت كه اگر ما خود را عبد و بنده خدا مىدانيم مبادا رفتار مالكان بى رحم نسبت به بردگانشان در نظرها تداعى شود .*
+
*23*الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(3)
.
.
ترجمه:
.
.
.
3*- خداوندى كه بخشنده و بخشايشگر است ( و رحمت عام و خاصش همه را رسيده).*
.
.
سفينة الزهراء
92/3/16
+
*20* كلمه عالمين اشاره به چه چيزي دارد؟
سفينة الزهراء
92/3/16
كلمه عالمين جمع عالم است و عالم به معنى مجموعهاى است از موجودات مختلف كه داراى صفات مشترك و يا زمان و مكان مشترك هستند ، مثلا ميگوئيم عالم انسان و عالم حيوان و عالم گياه ، و يا مىگوئيم عالم شرق و عالم غرب عالم امروز و عالم ديروز ، بنابر اين عالم خود به تنهائى معنى جمعى دارد و هنگامى كه به صورت عالمين جمع بسته مىشود اشاره به تمام مجموعههاى اين جهان است.
در اينجا اين سؤال پيش مىآيد كه جمع با «ين» معمولا براى جمع عاقل است در حاليكه همه عالمهاى اين جهان صاحبان عقل نيستند ، بهمين دليل بعضى از مفسران كلمه عالمين را در اينجا اشاره به گروهها و مجموعههائى از صاحبان عقل ميدانند مانند فرشتگان و انسانها و جن
+
*18* آيا حمد وستايش خدا فقط در آغاز كارها مي باشد؟
سفينة الزهراء
92/3/16
از كلمه حمد اين نكته نيز به خوبى استفاده مىشود كه خداوند همه اين مواهب و نيكيها را با اراده و اختيار خود ، ايجاد كرده است ، بر ضد گفته آنان كه خدا را همانند خورشيد يك مبدء مجبور فيض بخش مىدانند
جالب اينكه حمد تنها در آغاز كار نيست ، بلكه پايان كارها نيز چنانكه قرآن به ما تعليم مىدهد با حمد خدا خواهد بود
+
*17* چرا همه حمد ها مخصوص خداست؟
سفينة الزهراء
92/3/16
اصولا توصيف الله در اينجا به رب العالمين ، در واقع از قبيل ذكر دليل بعد از بيان مدعا است ، گوئى كسى سؤال مىكند چرا همه حمدها مخصوص خدا است ، در پاسخ گفته مىشود : براى اينكه او رب العالمين و پروردگار جهانيان است
قرآن مجيد مىگويد الذى احسن كل شيىء خلقه : خداوند كسى است كه آفرينش هر چيزى را به بهترين صورت انجام داد ( سجده - 7 )
+
*16* تنها در برابر چه نعمتهايي شكر وسپاس مي گوييم؟// تفاوت شكر با حمد و مدح چيست؟
سفينة الزهراء
92/3/16
ولى مفهوم شكر از همه اينها محدودتر است ، تنها در برابر نعمتهائى شكر و سپاس مىگوئيم كه از ديگرى با ميل و اراده او به ما رسيده است و اگر به اين نكته توجه كنيم كه الف و لام الحمد به اصطلاح الف و لام جنس است و در اينجا معنى عموميت را مىبخشد ، چنين نتيجه مىگيريم كه هر گونه حمد و ستايش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانيان است .
حتى هر انسانى كه سرچشمه خير و بركتى است ، و هر پيامبر و رهبر الهى كه نور هدايت در دلها مىپاشد ، هر معلمى كه تعليم مىدهد ، هر شخص سخاوتمندى كه بخشش مىكند ، و هر طبيبى كه مرهمى بر زخم جانكاهى مىنهد ، ستايش آنها از ستايش خدا سرچشمه مىگيرد ، چرا كه همه اين مواهب در اصل از ناحيه ذات پاك او است ، و يا به تعبير ديگرحمد اينها ، حمد خدا ، و ستايش اينها ستايشى براى او است.
+
*15* تفاوت ميان حمد و مدح در چيست؟
سفينة الزهراء
92/3/16
1- حمد در لغت عرب به معنى ستايش كردن در برابر كار يا صفت نيك اختيارى است ، يعنى هنگامى كه كسى آگاهانه كار خوبى انجام دهد ، و يا صفتى را براى خود برگزيند كه سرچشمه اعمال نيك اختيارى است ، ما او را حمد و ستايش مىگوئيم .
+
*14* چرا در سوره فاتحة الكتاب بعد از بسم الله الرحمن الرحيم حمد و ستايش خدا آمده است؟
سبوي معرفت
91/4/5
بعد از بسم الله كه آغازگر سوره بود ، نخستين وظيفه بندگان آنست كه به ياد مبدء بزرگ عالم هستى و نعمتهاى بىپايانش بيفتند ، همان نعمتهاى فراوانى كه سراسر وجود ما را احاطه كرده و راهنماى ما در شناخت پروردگار و هم انگيزه ما در راه عبوديت است .
اينكه مىگوئيم : انگيزه ، به خاطر آنست كه هر انسانى به هنگامى كه نعمتى به او مىرسد فورا مىخواهد ، بخشنده نعمت را بشناسد ، و طبق فرمان فطرت به سپاسگزارى برخيزد و حق شكر او را ادا كند.
+
*13*الْحَمْدُ للَّهِ رَب الْعَالَمِينَ(2) الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(3)
سبوي معرفت
91/4/5
+
*12* چرا گاهي اوقات هنگامي كه شيعيان كارشان را بدون بسم الله شروع مي كند خداوند آنها را دچار ناراحتي مي كند؟
سبوي معرفت
91/4/5
+
*11* عبد الله بن يحيى و نشستن بر روي تخت بدون گفتن بسم الله...
سبوي معرفت
91/4/5
عبد الله بن يحيى كه از دوستان امير مؤمنان على (عليهالسلام) بود به خدمتش آمد و بدون گفتن بسم الله بر تختى كه در آنجا بود نشست ، ناگهان بدنش منحرف شد و بر زمين افتاد و سرش شكست ، على (عليهالسلام) دست بر سر او كشيد و زخم اوالتيام يافت