هو العليّ قصيد ملامهرعلي تبريزي خويي(متوفي.1262ق) ها علىٌّ بَشَرٌ كَيفَ بَشَر ربُّهُ فيهِ تَجَلّى وَ ظَهَرَ بدان كه على بشر است، اما چگونه بشرى است؟، بشرى است كه آثار قدرت پروردگارش در وجود او آشكار و نمايان شده است. عِلَّةُ الكَونِ وَ لَولاهُ لِما كانَ لِلعالَمِ عَينٌ وَ اَثَر آن حضرت علت غائى آفرينش است كه اگر او نبود، براى عالم واقعيت و اثرى نبود(خداوند بخاطر او عالم را بوجود آورده است. وَ لَهُ اَبدَعُ ما تَعقِلُهُ مِن عُقُولٍ وَ نُفُوسٍ وَ صُوَرٍ و آنچه را كه تو از عالم عقول و نفوس و صور(عوالم سه گانه خلقت كه در طول هم قرار گرفته و عبارتند از عالم عقل و مثال و ماده) تعقل و انديشه كنى، براى وجود او ابداع شده‏اند. فَلَكٌ فى فَلَكٍ فيهِ نُجُومٌ صَدَفٌ فى صَدَفٍ فيهِ دُرَرٌ فلكى است در داخل فلكى و داراى ستارگان است و صدفى است در داخل صدفى و داراى گوهرهاى درخشانى است(آن حضرت محاط در اوصاف پيغمبر اكرم است و ائم ديگر هم از وجود او پديد آمده‏اند). ما رَمى رَميةً اِلّا وَ كَفى ما غَزا غَزوَةً اِلّا وَ ظَفَرَ تيرى نيانداخت جز اين‌كه آن تير براى هلاك دشمن كافى شد، و به جنگى وارد نشد جز اين‌كه از آن پيروز در آمد. اَغمَدُ السَيفِ مَتى قابَلَهُ كُلُّ مَن جَرَّدَ سَيفٌ وَ شَهَرَ تمام شمشيركشان موقع مقابله با او(براى اينكه عرض اندام نكنند از ترس وى)، شمشيرشان را غلاف مي‌كردند. اَسَدُ اللّهِ اِذا صالَ وَ صاحَ اَبُوالاَيتامِ اِذا جادَ وَ بَرَّ موقعي كه حمله مي‌كرد و صيحه مي‌زد شير خدا بود، و در موقع بخشش و احسان پدر يتيمان بود. حُبُّهُ مَبدَءُ خُلدٍ وَ نِعَمٍ بُغضُهُ مَنشَأُ نارٍ وَ سَقَرَ محبت و دوستى آن‌حضرت سرچشم بهشت و نعمت‌هاى بهشت است و دشمنى او منشاء آتش دوزخ و جهنم است. هُوَ فى الكُلِّ اِمامُ الكُلِّ مَن اَبُوبَكرٍ وَ مَن كانَ عُمَرَ؟ او در تمام عالم پيشواى همه، پس از رسول اكرم صلى‌اللّه عليه وآله است ابوبكر و عمر كيستند كه با او لاف برابرى زنند؟ لَيسَ مَن اَذنَبَ يوماً بِاِمامٍ كَيفَ مَن اَشرَك دَهراً وَ كَفَرَ؟ كسى كه يك‌روز هم مرتكب گناه شود، شايست امامت نيست، پس چگونه شايسته آن مقام باشد كسى كه يك عمر در شرك و كفر بوده است(امام بايد معصوم و منتخب از جانب خدا باشد). خَصمُهُ اَبغَضَهُ اللّهُ وَ لَو حَمِدَ اللّهَ وَ اَثنى وَ شَكَرَ دشمن آن حضرت مبغوض خدا است، اگر چه خدا را ستايش كند و ثنا گويد و سپاسگزار باشد. مَن لَه صاحِبةٌ كَالزَّهراءِ اَو سَليلٍ كَشَبيرٍ وَ شَبَّرٍ جز على كيست كه زوجه‏اى چون زهرا عليهاالسلام يا فرزندانى مانند حسين عليهماالسلام داشته باشد؟ عَنهُ ديوانُ علومٍ وَ حِكَمٍ فيهِ طُومارُ عِظاتٍ وَ عِبَرٍ ديوان علوم و حكمت‌ها از آن‌حضرت است و طومار موعظه‏ها و پندها در نزد اوست. بُو تُرابٍ وَ كُنُوزِ العالَمِ عِندَهُ نَحوُ سُفالٍ وَ مَدَرٍ آن‌جناب خاك‌نشين بود و(اعتنائى به‌دنيا نداشت‏به‌طوري‌كه) گنج‌هاى عالم(شمش‏هاى طلا) در نزد او به‌منزل سفال و كلوخ بود. وَ هُوَ النُورُ وَ اَمَّا الشُّرَكاءُ كَظِلامٍ وَ دُخانٍ وَ شَرَرٍ و او نور خالص است و اما کساني که در دشمني با او با هم شريکند، مانند ظلمت و دود و اخگرهاي آتشند. اَيُّهَا الخَصمُ تَذَكَّر سَنَداً مَتنُهُ صَحَّ بِنَصٍّ وَ خَبَرٍ اي كه مخالف امامت او هستى بياد آر سند آن روايتى را(در غدير خم) كه متن آن بنابه‌ روايات و اخبار شما هم صحيح است. اِذ اَتى اَحمَدُ فى خُمِّ غَديرٍ بِعَلِىٍّ وَ عَلَى الرَّحلِ نَبَرَ موقعي كه در غدير خم پيغمبر صلّى‌اللّه عليه وآله على عليه‌السلام را آورد، بر جهاز شتران(عوض منبر) بالا رفت. قالَ مَن كُنتُ اَنَا مَولاهُ فَعَلِىٌّ لَه مَولاً وَ مَفَرٍّ و فرمود: من بر هر كس از نفس او اولى به تصرف هستم اين على بر او اولى به تصرف و پناه‌گاه است. قَبلَ تَعيينِ وَصىٍّ وَ وَزيرٍ هَل تَرى فاتَ نَبِىٍّ وَ هَجَرَ؟ هيچ پيغمبرى را ديده‏اى كه پيش از تعيين وصى و جانشين وفات يابد و يا هجرت كند؟ مَن اَتى فِيهِ نُصُوصٌ بِخُصُوصٍ هَل بِإِجماعِ عَوامٍ يُنكَرُ؟ كسى كه در شأن او نص‏ها و روايات مخصوصى آمده باشد آيا مي‌توان با اجماع مشتى عوام‌الناس منكر او شد؟ آيَةُ اللّهِ وَ هَل يُجحَدُ مَن خَصَّهُ اللّهُ بِآىٍ وَ سُوَرٍ؟ على عليه‌السلام آيت عظماى خداست آيا كسى را كه، خدا براى او آيه‏ها و سوره‏هائى اختصاص داده است، انکار مي‌توان کرد؟ وُدُّهُ اَوجَبُ ما فِى القُرآنِ اَوجَبَ اللّهُ عَلَينا وَ اَمَرَ دوستى آن‌حضرت واجب‏ترين امرى است كه در قرآن آمده، و خداوند آن را به ما امر فرموده است. - حسين-141