دســت مــرا بگيــر،
کــه بــاغ نگــاه تــو
چــندان شکــوفــه ريــخت
کــه هــوش از ســرم ربــود!
مــن جــاودانــم،
کــه پــرستــوي بــوســه ات
بــر روي مــن دري ز بهــشت خــدا گشــود!
امــا چــه مــي کــني
دلي را،
کــه در بهــشت خــدا هــم غــريــب بــود؟!

شبي گذشت ، مثل شب هاي پيش و پس ،
و ما باز ، در خيال پرواز ، سر به بالش پر داديم.
آرزويمان خواب بال بود ، که خواب چشمانمان را ربود.
چنان عميق در چاه بي پايان آمال خفتيم که
نه بانگ "حي علي الفلاح" اذان را شنيديم؛
نه طنين "جاهدوا في الله" جهاد را ..
و ناگاه ، به کابوس شرم از خواب پريديم؛
واااي... باز هم شهادتمان قضا شد..

*اللَّهُـــمَّ صلّ عَلـــي مُحَمَّـــد وَ آلِ مُحَمّـَــد وَ عَجِّـــل فَرَجَـــــــهم*