شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار
اينجا فقط مشاعره مى‌كنيم. قوانين: 1. سعى كنيد زير شعرها اگر نظر غير شعرى مى‌نويسيد داخل كروشه باشه و بعد از خوندن مخاطب حذفشون كنيد. 2. اگر خاطرتون بود، اسم شاعر رو داخل پرانتز پايان شعر بنويسين 3. شعرهاى مبتذل، غير اخلاقى و اينا كلاً ممنوع 4. توصيه‌هاى ايمنى را جدى بگيريد. 5. كسانى كه شعر حفظ نيستن، موقتاً ميتونن از اينجا http://ganjoor.net شعر كش برن

پيام‌هاي اتاق

درب کنسرو بازکن برقی

مرصاد

+ مشاعره عاشورايى :: السلام عليک يا ابا عبدالله
مرصاد
باز محرّم رسيد ماه عزاي حسين/ سينه ما مي‌شود کرب و بلاي حسين/ کاش خدا قستم رزق حلالي کند/ تا که توانم کنم خرج عزاي حسين/ کاش که ترکم شود غفلت و جرم و گناه/ تا که بگيرم صفا من ز صفاي حسين/ هرکه عزدار اوست شيعه و غمخوار اوست/ ناله او مي‌دهد سوز صداي حسين
ندا داد اي عمو جان دست گيرم / مرا هم چون علي بردست گيرم
مرصاد
معبد حُسن قبول، آينه زارست و بس/ عِرض اجابت مبر، بي نفسي‌ها دعاست/ کيست درين انجمن، َمحرم عشق غيور؟/ ما همه بي‌غيرتيم، آينه در کربلاست (بيدل دهلوى)
تا ابد جلوه گه حق و حقيقت سر توست/ معني مکتب تفويض علي اکبر توست (احمد مهران)
مرصاد
تا ساغــــــر وصـل را به دستش دادند/ چندي ز پي نظــــاره اش استادند/ ديدند دو دست او پي سجده ي شکر/ از شانه جــدا شده به خـاک افتادند
ديدم كه مشك گريه بر احوال خود نمود/جانش به لب رسيد و ماه لبش را ازاو ربود
در خلد بر حجاب دو کَون آستين فشان... و اندر جهان مصيبت ما بر مبلا ببين
ناز مي كني شكرين لب كه سوختم /اين چشم زخمي ام به لب تو دوختم/يك جرعه لب به من بينوا بده/بين مشك تب كرده به لعلت دوا بده !
مرصاد
هستي‌ام مي‌دهم و کرب و بلا مي‌خواهم/ غير از اين هرچه دهندم به خدا مغمونم/ تا نفس دارم و فريادزنان مي‌گويم/ که من از لطف تو در هر دو سرا ممنونم
مشک که در دست اخا خوار شد/هستي او پيش رخش تار شد!
مرصاد
در شب پر شور عاشورا ، به دشت کربلا / تا سحر ، بيدار و شادانند اصحاب حسين/ صوت قرآن و ، نماز است و ، مناجات و دعا/ روشنائي بخش آنان ، نور مهتاب حسين (جبيب چايچيان)
نيلي ست چهره فلک اندر عزاي او / شال عزا به گردنش از کهکشان هنوز (طوطي همداني)
زيبا چو گل بهاره مي آئي ،يار با دامني از ستاره مي آئي ، يار پيراهن خورشيد به تن پوشيدي با عالمي از شراره مي آئي ، يار
ساعت ویکتوریا
گروه مشاعره
vertical_align_top