چه شعر نابي درود بر سراينده اين ابيات زيبا *هيچ کس چيزي نگفت* ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جغد فرتوتي هما شد، هيچ کس چيزي نگفت موشي آمد اژدها شد، هيچ کس چيزي نگفت آن که رسم کدخدايي را غلط اعلام کرد کم کمک خود کدخدا شد، هيچ کس چيزي نگفت دست ملّت ضربه خورد افسار دولت ول شده دولت از ملّت سوا شد، هيچ کس چيزي نگفت ملّتي که برج در برجش نشان از جشن داشت ماه در ماهش عزا شد، هيچ کس چيزي نگفت زنده شد "ابن زياد" و نوحه خواني پيشه کرد آب و نانش کربلا شد، هيچ کس چيزي نگفت شيخ از "اللّه اکبر"، "کِبر" را برداشت کرد رفت بالا "کبريا" شد، هيچ کس چيزي نگفت از نماز بي وضو چيزي نمي گويم ولي روزه ها بي "ربّنا" شد، هيچ کس چيزي نگفت هر حرامي کم کم از منبر حلاليّت گرفت مثل اين که کودتا شد، هيچ کس چيزي نگفت چارچنگولي ربا افتاد روي بانک ها اين رِبا هستي رُبا شد، هيچ کس چيزي نگفت مرزهاي علم و دانش در افاضات شيوخ دائماً هي جا به جا شد، هيچ کس چيزي نگفت هر چه مسئول آمد از بس بود خالص، دزد شد دزدي اش هم بر ملا شد، هيچ کس چيزي نگفت آن که فِرت و فِرت از ارض و سما تفسير داشت کاسب ارز و طلا شد، هيچ کس چيزي نگفت نرم نرمک کلّ بيت المال هاپولي شدست پول ها پخش و پلا شد، هيچ کس چيزي نگفت آب و خاک و کوه و دشت و نفت و گاز جنگل و دريا فنا شد، هيچ کس چيزي نگفت فقرِ لامصّب فقط در قشر مستضعف نماند بانوا هم بينوا شد، هيچ کس چيزي نگفت ظلم عين سگ پريد و پاچه ما را گرفت گرچه دردش جانگزا شد، هيچ کس چيزي نگفت کارگر زنداني امّا کارفرماي شريف(!) راهي آنتاليا شد، هيچ کس چيزي نگفت لاله ها روييد از خون جوانان وطن آن که جيکي زد جزا شد، هيچ کس چيزي نگفت من نمي دانم کدامين شير فاسد خورده اي باعث اين وضع ما شد، هيچ کس چيزي نگفت.. - وفا