پيام

موسسه فرهنگي امام س
93/1/31

+ به نام الله : سلام ؛ *سيده مهتاب نبوي، دختر 16 ساله‌اي است که از داشتن هر دو دست محروم است اما عليرغم اين معلوليت،کتاب چاپ کرده، نقاشي مي‌کند، شنا مي‌کند و کمربند مشکي تکواندو هم دارد .* http://www.tabnak.ir/fa/news/394271

منتظر دلبر 93/1/31

مهتاب مي‌گويد شعر *«خدا گر ز حکمت ببندد دري/ ز رحمت گشايد در ديگري»* مثال وضعيت من است، هر کس مشکلاتي دارد. مشکل من آشکار است و شايد مشکل ديگران پنهان باشد، اما من به معلوليتم به عنوان مشکل نگاه نمي کنم. من به آن افتخار مي کنم. اگر بنا باشد دوباره متولد شوم و سالم هم متولد شوم، مطمئنا قبول نمي‌کنم، چون الان امتيازاتي دارم؛ از لحاظ مادي و معنوي در بهترين شرايط هستم.

علاقه شديدي به ورزش دارم و در رشته تکواندو کار مي کنم و تا سطح کمربند مشکي هم پيش رفته ام. من در ورزش مشکل خاصي ندارم با مربيانم بسيار صميمي هستم اما تا کنون اساتيد اين ورزش، صلاح نديدند در مسابقات شرکت کنم.

مدرسه فرزانگان که الان در آن درس مي خوانم امکاناتش ويژه دانش آموزان سالم هست اما من با امکانات آن مشکلي ندارم. در دوران ابتدايي نيازمند يک صندلي و مير ويژه بودم که پدرم آن را درست کرد اما اکنون به آن نيازي ندارم. پدري که کارمند پتروشيمي است، براي دخترش نجاري هم مي کند! او مي‌گويد که براي دخترش، مشکل بدون حلي وجود نداشته: «هنگام تولد مهتاب مشکلات زيادي وجود داشت، به ما هم خيلي سخت مي‌گذشت البته اين

«هنگام تولد مهتاب مشکلات زيادي وجود داشت، به ما هم خيلي سخت مي‌گذشت البته اين ناشي از ضعف در ايمان بود».

با تمام مشکلات وقتي موفقيت هاي مهتاب را مي‌بينم خستگي از تنم بيرون مي‌رود. اين براي من که مادرم، خيلي ارزشمند است. وقتي او را براي کلاس اول ابتدايي مي خواستم ثبت نام کنم با نگراني مدير مدرسه روبرو شدم که اين مدرسه شلوغ مناسب معلولان نيست و ممکن است حادثه‌اي برايش پيش بيايد. البته اين از وظيفه شناسي خانم مدير بود. خدا را شکر مشکلي هم پيش نيامد.

خدايا شکرت

دست ندارد اين شد ،اگر دست داشت چي ميشد؟؟؟!!!