پيام
+
خدايا من به درگاه تو شرمنده ام.........
از اينکه حسد بردم .
از اينکه تظاهر به دانستن مطلبي کردم که اصلا نمي دانستم.
از اينکه زيبايي قلمم را به رخ ديگران کشيدم.
از اينکه در غذا خوردن به ياد فقيران نبودم .
از اينکه مالي را که به تو تعلق داشت از آن خود پنداشتم.
از اينکه مرگ را فراموش کردم.
از اينکه در راهت سستي و تنبلي کردم.
از اينکه براي دوستم آرزوي کفر کردم که ايمانم بيشتر نمايان شود.
از اينکه در سطح پايين ترين مردم زندگي نکردم.
از اينکه منتظر بودم تا ديگران به من سلام کنند .
از اينکه امامم را نشناختم و محبت او را در دل نداشتم . پس اگر اکنون بميرم به مرگ جاهليت مرده ام .
از اينکه چشمم گاه به ناپاکي الوده شد .
از اينکه ايمانم به بنده ات بيشتر از ايمانم به تو بود.
از اينکه منتظر تعريف وتمجيد ديگران بودم و غافل از اينکه تو بهترازديگران مي نويسي و با حافظه تري
خدايا بابت همه آنچه گفتم و همه آنچه تو آگاهتري بازهم شرمنده ام