پيام
+
[تلگرام]
جلد پنجم کتاب فروع كافي آمده است :
شخصي از كارمندان دستگاه بني اميه ودرعين حال از از طرفداران امام صادق (ع) بود.
اين شخص دوستي داشت كه با امام صادق رابطه داشت و از او خواهش كرد كه ترتيب ملاقاتش را با امام بدهد تا با امام ديداري داشته باشد . وقتي امام اجازه‌ي ملاقات را به اين فرد داد ، به خدمت امام رسيد . به امام عرض كرد كه مدتي را در دستگاه طاغوت گذرانده و وضع مالي خوبي به دست آورده است و از امام خواست كه مال او را حلال كند .
امام صادق فرمودند: توبه و حلال شدن مال شما به اين است كه آن چه از حرام به دست آورده‌اي ، حتي لباسي را كه در تن داري ، بدهي.
توبه كسي كه مال حرامي را به دست آورده اين نيست كه گريه كند ، يا گنبد مساجد را كاشي كند يا اين كه شب‌هاي جمعه دعاي كميل بخواند ويا براي امام حسين (ع) و اهل بيت خرج کند ، توبه تنها اشك نيست ، البته نشانه‌ي پشيماني مي‌باشد ولي ندامت خالي فايده‌اي ندارد.
مالي كه از رشوه و ظلم به مردم جمع آوري شود، حرام است.
امام صادق به اين جوان فرمود: اگر اين گونه توبه كند، خود حضرت ، بهشت را برايش ضمانت مي كند .
جوان نيز پذيرفت وتمامي اموالي را كه صاحبان آنها را مي‌شناخت به صاحبانشان برگرداند و با اجازه‌ي امام اموالي كه صاحبان آنها را نمي شناخت ، از طرف آنها صدقه داد تا جايي كه حتي لباس خود را نيز تحويل داد و از شغلش استعفا داد .
بعد ازمدتي اين شخص بيمار شد و در موقع احتضار به دوستش گفت: كه امام صادق به وعده‌ي خود عمل كرد و من در جايگاه خود را در بهشت مي بينم .
