شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار

پيام

تسبیح دیجیتال
+ گاهي چقدر زود قول ها و قرارهايمان فراموش ميشود گاهي چقدر زود از ياد ميرود دلي را که در دستانت بود و براي گرفتن يک يخ در بهشت از دست دادي چقدر زود به پايان ميرسد راهي که ميگفتي بي پايان است چه زود روياهاي شبانگاهي جايشان را با کابوسهاي نيمه شب عوض ميکنند چقدر زود پي ميبرم فراموشکاري و چقدر دير ميفهمم عمري را که به پايت از کف دادم بازگشتي ندارد اين چقدر زودها مهم نيستند چون با طبع تو عجين شده اند
فقط اين چقدر دير شدن هاست که کمرم را ميشکنند همچون يک هيزم آماده برافروختن ... چقدر دير ميشود.... چقدر
عالي بود...............ولي به قول خودتون بعضي وقتا بعضي آدما فقط به درد گذروندن وقت ميخورن جناب ميراب...........
حق با شماست خانم الهه اما فقط بعضي آدمها نه احساسي که به يقينش ميرسي و باورش ميکني و دنيايت را از زاويه ديدي که او ميبيند ميسازي .. گاهي چقدر دير ميفهميم بياباني را به چشم جنگل ديده ايم
گاهي چقدر دير مي فهميم كهبياباني را به چشم جنگل ديده ايم........خيلي زيبا بود.....بعضي از جمله هاتون رو بايد با آب طلا نوشت زد به ديوار جناب ميراب
*مهاجر*
ميراب عزيز دل ما رو آتيش نزن . به خدا چيزي ديگه ازش نمونده . . .
حضور سرور خودم جناب مهاجر .. دل دريايي شما کجا و آتش ما کجا .. درياي دل خاموش ميکند و با يک هيزم و دو هيزم خم به ابرو نمي آورد
خانم بهنوش چه عجب هم زمان با يکديگر آنلاين بوديم و عرض سلامي کردم .. چه خبر از باغ و ميوه هايي که رنگش را هم نديديم ... دييي
خانم سحر ف سلام .. ممنون از متن زيباي شما
حسين جان آري شود وليکن به خون جگر شود ...
خيلي تحسين برانگيز بود خانم سحر ف فوق العاده تکان دهنده و ...... يک فضاي غم انگيز در پشت اين مطلب
دوستي يعني کوچک شدن دنيا به اندازه يک نفر يا بزرگ شدن يک نفر به اندازه دنيا .. ممنون از نظرات شما خانم سحر ف
محمد جواد عزيز من که حلقه بگوشم و از خود اختيار ندارم
mp3 player شوکر
فهرست کاربرانی که پیام های آن ها توسط دبیران مجله پارسی یار در ماه اخیر منتخب شده است.
برگزیدگان مجله فروردين ماه
vertical_align_top