پيام

2-شعرهاي من
96/2/6

+ [تلگرام] "عذر تقصير" عکسهايت در دل من مينشيند نازنين هرکجا باشد، خيابان ، آسمان يا در زمين با که باشي ، بر سر ميز ، مقنعه يا روسري فرق ندارد ، چون هميشه بر دلم تاج سري عشق تويي ، جانم تويي ، ذکر طپش هايم تويي در ميان لحظه ها ، وِرد نفس هايم تويي دم تويي ، بازدم تويي ، هر چه ميانش هم تويي آنکه از رويم زدايد دود و چرک و غم تويي هم پزشک و عابدو قاضي برايم نسخه ها پيچيده اند قصه ي عشق من و جان تو را نشنيده اند هم پزشک و عابد و قاضي براي من تويي ليلي و شيرين و هم مُرضي براي من تويي اي پزشکم ، جان من آزرده است ، دارو کجاست؟ آنکه با من بود هميشه هم رُک و يک رو کجاست؟ عابد من ، زاهد من ، اي هميشه با خدا گو چرا خواهي شوي از اين دل زارم جدا؟ من فراموشت کنم؟ حاشا ، مبادا اين چنان عذر تقصير از حضور آن پزشک و ديگران @kolbeh_shaer

← اف1 ✿ 96/5/1