انتخاب فاميلي آفت شوراها چند سال پيش به منظور تبليغات ديني چند روزي را ميهمان روستايي در استان فارس بودم. روستايي با چهار هزار نفر جمعيت بنا بر ادعاي خودشان به فاصله 15 کيلومتري مرکز استان يعني شهر شيراز در همين فاصله اندک هم، روستايي ديگر وجود داشت با حدود 8000 نفر جمعيت. باز هم طبق گفته خودشان. از مسيري ديگر اين روستا فقط حدود دو کيلومتر به راه اصلي شيراز به شهرستان هاي جنوبي فاصله داشت فاصله اين روستا از مسير دوم تا شيراز بيست وچند کيلومتر بيشتر نبود. در حاليکه در اين بيست و چند کيلومتر نيز چندين روستاي ديگر وجود داشت و تقريبا مي توان گفت از اين مسير،روستا به شهر شيراز متصل بود وبه نحوي حومه شهر محسوب مي شد. همه اينها را گفتم تا به اينجا برسم آن طور که يادم هست ان روستا از بعضي امکانات مانند تلفن ثابت،گاز شهري،آسفالت معابر،برخي امکانات آموزشي و ... محروم بود و اگر اشتباه نکم با وجود تعداد دانش آموز زياد، برخي مقاطع تحصيلي هم در محل وجود نداشت ودانش آموزان با ميني بوس به محل ديگري مي رفتند و تحصيل مي کردند. در ابتدا خيلي به نظرم عجيب مي آمد وقتي آن روستا با آن موقعيت استثنايي و برخورداري از منابع آبي و زمينهاي حاصلخيز و جمعيت فراوان را با روستاي خودمان مقايسه مي کردم. چگونه مي شد روستاي ما با فاصله نزديک به 140 کليومتر از مرکز شهرستان آن هم در نقطه اي کور و بن بست جاده اي و بدون اينکه در اين مسير طولاني يا اطراف آن روستاي ديگري وجود داشته باشد با جمعيت ساکن کمتر از دويست نفر به مراتب از آن روستا توسعه يافته تر باشد. ابتدا عجيب بود اما پس از گذشت چند روز و گفتگوي با اهالي و مشاهداتم علت آن عقب ماندگي را دريافتم. مهمترين علت، نداشتن افرادي بود که بتوانند از حق آن مردم دفاع کنند. اولا کمتر کسي در آن روستا از تحصيلات برخوردار بود و ثانيا اگر افرادي سر و زبان دار هم بودند به دليل راي هاي خانوادگي وقبيله اي هرگز توفيق عضويت در شورا پيدا نمي کردند و به کناري رانده شده بودند. از اين دست روستاها و حتي شهر ها در اين يک دهه اي که توفيق سفر و همنشيني با مردم در نواحي مختلف کشور نصيب اينجانب شده است کم نديده ام. بله گاهي توسعه يافتگي مربوط به وفور منابعي است که عائد شهرداري ها ودهياري هاي برخي مناطق مي شود مانند شهرستان اردکان که برخوردار از معادن فراوان و کارخانجات گوناگون است، ولي خيلي از موارد سوء مديريت ها و ناتواني افراد با عث محروم ماندن منطقه يا هدر رفت هزينه ها مي شود که شواهد آن کم نيست. و متاسفانه راي دهندگان خصوصا در انتخابات شوراها به صرف انتساب يک شخص به خود و بدون در نظر گرفتن قابليت هاي او، وي را متولي امور مي کنند و موجبات و زحمت و رنج خود وديگران و حيف و ميل شدن بيت المال مسلمين را فراهم مي آورند قطعا چنين کساني در گناه او شريک اند. قطعا به مردمي که متضرر شده اند مديون اند. قطعا دنيا و آخرت خود را به بهاي دنياي نامزد وابسته به خود فرخته اند. و يقينا در عاقبت خير نشدن فرد انتخاب شده سهيم اند. شايد ادامه داشته باشد... برگ سبز @barge1sabz - سيد مصطفي-5