پيام

«امير معظم»
92/11/27

+ [وبلاگ] اويـــــــي کــــــه مـــــــا نـــشـــدهـــ..

2- 96/1/29

يه شعره جديده.. تازه امروز گفتمش... البته هنوز خيلي مونده تا بشه بهش بگي شعر.. ولي واسه ما مبتديها همينم زياده.. :)

:-o ..خيلي قشنگه...

ممنونم فائزه خانم.. حالا چرا تعجب کردين؟؟..:)

جناب پاکي از شما تشکر ميکنم.. قابل تمجيد نبوديم:)

مرسي کُمُ الله:)

امير خان....بسيار خوبه....گرچه - جسارتا- نياز به کمي دست کاري داره...اما مضمون زيبايي ست ...خصوصا بيت آخر(آدمي از خدا جدا نشده)

ممنونم حضرت مستطاب آواي روستا... خب هر جاييش که نياز به دست کاري داره رو بگين تا يه اوستا خبر کنم بياد :)

هيچي ..کلا شاعرا آدماي عجيبين....:)

:-o :( :) :D @};-

:) آره عجيبن..

امير خان...ماشالللللللللللللللللللله خودتون اوستااااااااااااااااييد.نظرم بود قربونت برم.....حس کردم بعضي جاهاش ازنظر وزن و بعضي قوافي....نظر بنده بود....نه اينکه واقعا مشکلي باشد....ناراحتتون کردم؟!؟!ببخش

نفرماييد آقاي آواي روستا... امير معظمو ناراحتي؟؟.. نگين توروخدا.. بابا من هنوز همون داداش کوچيکه ي سابقم.. شيطون و دل سنگ..:) / ممنونم ازتون.. جدا تشکر ميکنم از حسُن دقتتون..

مثلا((همچومرغي شدم که سرکنده ست... بندهايم ولي جدا نشده))

قربون دل نازکت داداشي...فداتون بشم...حيفه اين استعداد بي چکش کاري بمونه....شاعري حال قشنگي ست،که من ميدانم....گرچه جرات اينکه بگم شاعرم را ندارم....من مرثيه خوان دل افسرده ي خويشم

بسياااااار زيباع... ممنونم ازتون.. مرسي:)