پيام
هايدي
96/9/18
پيام رهايي
بنام خدا
سلام
اين سبک زندگي کردن را تحت هيچ شرايطي نمي پسندم. اصلا برايم قابل هضم نيست که مادر ميان فرزند و شغل خود، دومي را انتخاب کند. خيلي نکته ي جالبي ست.
البته پدر هم همچنين است و بايد جاهايي که مادر نوشته ايد پدر نوشت و بعد دوباره بازنويسي کرد...
پيام رهايي
با نبود هرکدوم از والدين جاي خالي شون حس ميشه ...ولي از آنجايي که بچه بر مبناي فطرت بر اساس محبت خدا به دنيا ميايد وابستگي عاطفي ش به مادر بيشتر است و به اصطلاح *تا حدود4 سالگي هنوز ناف عاطفي فرزند نسبت به مادر هنوز بريده نشده* و در اين سالها دوري مادر و فرزند خيلي اثرات زيانبار عاطفي خواهد داشت که در طول زندگي با هيچ چيز امکان جبرانش نيست. استفاده کردم از مطلب خوبتون.
.:دوستانه:.
سلام. ممنون از نظرتون. بله پدر هم نقش بسزايي در تربيت فرزند دارد. من چون مطلبم در مورد يک مادر بود حرف از نياز فرزند به محبت مادري زدم. مادري که به خاطر شغلش، فرزندش را در شهري ديگر رها کرده و به هفته اي يک بار ديدن کودک يک سال و نيمه اش راضي شده. اين بچه فقط شش ماه آغوش گرم مادر را احساس کرده و از شش ماهگي فقط هفته اي يک روز مادر داشته. مادري که شغلش را بر بچه ي خود ترجيح داده.
.:دوستانه:.
*وقتي به دوستم گفتم چطوري طاقت مياري از بچه ات دور باشي؟ گفت ديگه عادت کردم. به همين راحتي! نميدونم تا چند سال ديگه ميخواد اينطوري ادامه بده. ولي مطمئناً وقتي پسرش بزرگ بشه نميتونه مادر رو به تمام معنا بپذيره. من اين سبک زندگي کردن را نمي پسندم. من اين سبک مادر بودن را نمي پسندم.*
پيام رهايي
نه اين مادر بودن را بلده و لذتي ازش داره و نه اون بچه به جايي ميرسه...هميشه وابسته و دلبسته ي اين و اون خواهد شد.. بخاط کمبود محبت و عاطفه....و مشکلات روحي رواني براش پيش مياد ...البته اميدوارم خداوند خودش جبران کند و هيچ بچه ي دور از پدر و مادر و يا حتي در کنار پدر و مادري هم اين مشکلات را نداشته باشه.
رزگل
البته وقتي قسطاي خونت وماشينتون به اندازه حقوقتون باشه... حدود چند ميليون هم به مردم بدهکار باشيد وحقوق شوهرتون به اندازه يک کارمند باشه و فقط روزانه رو تامين کنه...بالاخره مجبوريد کار کنيد... اينو ديدم که ميگم... وقتي کسي بچه داره خرجش هم کم نيست.... ولي در خصوص خانم هايي که شوهرشون تمام هزينه رو تقبل کردن واون خانم براي تفريح ميره سر کار ..بله به نوعي شايد ظلمه به کودکه
.:دوستانه:.
خانم رزگل عزيز با اشتغال زن در بعضي مشاغل مخالف نيستم، بعضي جاها لازمه که زن در جامعه حضور داشته باشه، ولي اشتغال زن به قيمت ضربه زدن به خانواده و فرزند را نميتونم بپذيرم. اشتغال مادر در يک شهري که چندين ساعت با شهرشان فاصله داره، به گونه اي که فرزند در هفته فقط يک روز مادر خود را مي بينند، را قبول ندارم. حتي اگر زير بار قرض و وام هم باشند همچين کار کردني براي زن صلاح نيست.
.:دوستانه:.
حتي اگر فرض بگيريم که زن مجبور است براي پرداخت قسط و قرض هايي که بخاطر خانه و ماشين داره کار کنه، باز هم دليل موجهي نيست. زن فرزند خود را از نعمت مادر محروم ميکند که خانه و ماشين همسرش از دست نرود. فرزند از دست مي رود به خاطر خانه و ماشين؟!