پيام
+
[تلگرام]
دل در آيينه هايِ تکراري
قصه يِ اضطراب مي خواند
دورم از دستهايِ پر مهرش
ديده او را پر آب مي خواند
مي زنم بوسه باز بر لبِ تيغ
ميکشم درد و در نهانم جيغ
مي زنم جام بر خيالي جام
شعرِ مستم، شراب مي خواند
طعنه هايِ زياد سهمم شد
عمرِ رفته به باد سهمم شد
دل ستم ديد و داد سهمم شد
سازِ بختم خراب مي خواند
دشنه و زخم و گوشه يِ زندان
عاشقي هايِ روحِ سرگردان
خانه در قطعه يِ هنرمندان
شاعر از عشقِ ناب مي خواند
ناخدايي شکسته قايق،من
خسته اي در پيِ حقايق ،من
زندگي کرده با شقايق،من
ديده ام زجر و باز عاشق، من
غرق روياي شوق چشمانت...
تيله هايي که حيله مي بازند
تو غزالي به دشت دل بستن
آن غزل‌خوان صاف و صادق،من
راضي ام هرچه در کتابم هست
از تو دل بي حساب مي خواند
#مهدي_زکي_زاده
يک فنجان آرامش
98/5/14
