پيام
+
[تلگرام]
وفات حضرت زينب سلام اللَّه عليها
وفات مظلومانه و غريبانه امّ المصائب حضرت فاطمه صغرى عقيله بنى هاشم زينب كبرى سلام اللَّه عليها در شب يكشنبه رجب سال ه’ به وقوع پيوسته است.
(زينب الكبرى سلام اللَّه عليها (نقدى): ص . معالى السبطين: ج ، ص )
در مدت يك سال بعد از واقعه كربلا،
زندگانى آن حضرت همراه با اشك و آه و خاطرات اسارت و كربلا سپرى گشت.
در عظمت آن مخدره همين بس كه به فرموده صدوق رحمة اللَّه،
از جانب امام حسين عليه السّلام نيابت خاصه داشته است،
و تا هنگامى كه بيمارى امام زين العابدين عليه السّلام تمام نشده بود، اين نيابت ادامه داشت.
(شجره طوبى: ج ، ص )
نام گذارى حضرت:
هنگام ولادت جبرئيل از جانب خداوند متعال بر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله نازل شد و عرض كرد: «يا رسول اللَّه، اسم اين دختر را زينب بگذار».
آنگاه جبرئيل گريست.
پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پرسيد: سبب اين گريه چيست؟
عرض كرد: همانا اين دختر از آغاز زندگانى تا پايان روزگار در اين سراى ناپايدار با رنج و درد و بلا خواهد زيست.
گاهى به درد مصيبت شما يا رسول اللَّه مبتلا مى شود،
و گاهى در ماتم مادرش و گاهى در مصيبت پدر و گاهى به درد فراق برادرش حسن مجتبى عليه السّلام دچار
ثواب كسى كه بر بر او و بر مصائب او گريه كند مانند ثواب كسى است كه بر برادرش حسين گريه كند».
سپس نام آن حضرت را «زينب» نهاد.
(رياحين الشريعة: ج ، ص - )
آن حضرت يك سال و چند ماه بعد از واقعه كربلا با قلبى پر از اندوه از مصائب كربلا در خانه خود رحلت فرمودند و در همان خانه دفن شدند. در وفات آن مخدره مظلومه روزهاى رجب و دهم ماه رمضان را هم گفته اند.
(الوقايع و الحوادث: ج ، ص )
کتاب تقويم شيعه
زمزمه نسيم
98/1/2