پيام
+
خداوند جهان چون آفريدت به مهد آفرينش پروريدت
بعهد خرد سالي ناز پرور ترا گهواره جنبان بود مادر
زده تا بيست آغاز جواني است اساس استوار زند گانيست
سنين عمر چون بگذشت از بيست نشايد مر تراچون کودکان زيست
چراغ سي گهي افروخته باشي که از دانش بسي آموخته باشي
بهار عمر باشد تا چهل سال مبادا بي خبر باشي ز احوال
شمار عمر چون آيد به پنجاه
*mohadeseh*
95/10/13